İbn Abbas radiyallahu anhuma’dan
لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ المُتَشَبِّهِينَ مِنَ الرِّجَالِ بِالنِّسَاءِ،
وَالمُتَشَبِّهَاتِ مِنَ النِّسَاءِ بِالرِّجَالِ
“Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem kendilerini
kadınlara benzeten erkeklere ve kendilerini erkeklere benzeten kadınlara lanet
etti."[1]
Ebu Hureyre radiyallahu anh’den:
لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الرَّجُلَ يَلْبَسُ لِبْسَةَ الْمَرْأَةِ،
وَالْمَرْأَةَ تَلْبَسُ لِبْسَةَ الرَّجُلِ
“Rasulullah aleyhi’s-salatu ve’s-selam kadın
elbisesi giyen erkeklere ve erkek elbisesi giyen kadınlara lânet etti."[2]
Huzeyl
kabilesinden birinden: “Abdullah b. Amr b. As radıyallahu anhuma’yı gördüm. Evi
mahallede, mescidi Harem’de idi. Ben onun yanında iken Ebu Cehil’in kızı Umm
Said’i gördü. Bir yay takmış, erkek gibi yürüyordu. Abdullah:
“Bu kim?” dedi.
Ben de:
“O Ebu Cehil’in
kızı Umm Said’dir” dedim. Dedi ki:
“Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu işittim:
لَيْسَ مِنَّا مَنْ تَشَبَّهَ بِالرِّجَالِ
مِنَ النِّسَاءِ، ولاَ مَنْ تَشَبَّهَ بِالنِّساءِ مِنَ الرِّجَالِ
“Kadınlara
benzemeye çalışan erkekler ve erkeklere benzemeye çalışan kadınlar bizden
değildir.”[3]
Abdullah b. Amr
b. el-Âs radıyallahu anhuma’dan: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu
ki:
لَيْسَ مِنَّا مَنْ تَشَبَّهَ بِالرِّجَالِ
مِنَ النِّسَاءِ، ولاَ مَنْ تَشَبَّهَ بِالنِّساءِ مِنَ الرِّجَالِ
“Kadınlara
benzemeye çalışan erkekler ve erkeklere benzemeye çalışan kadınlar bizden
değildir.”[4]
Âişe radiyallahu anha'ya bir kadının erkek terliği giydiği söylenince şöyle
dedi:
لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الرَّجُلَةَ مِنَ النِّسَاءِ
“Rasululah sallallahu aleyhi ve sellem kadınlardan kendini erkeğe
benzetenlere lânet etti."[5]
Ebu Davud dedi ki: “Ahmed b. Hanbel’e birisi;
cariyesine beyaz hırka giydirmek hakkında sorulunca şöyle dedi:
“Ona erkek elbisesi giydirmeyin. Erkeklere
benzemesin.”[6]
Hafız Zehebî rahimehullah şöyle demiştir: “Kadın, dar
omuzlu elbiseler giydiği zaman erkeklere benzemiş olur. Bu yüzden de Allah’ın
lânetini hak eder. Kocası da ona müsaade eder veya rıza gösterirse yahut onu bu
hareketinden alıkoymazsa o da Allah’ın lânetini hak eder. Çünkü koca, karısını
doğru yola sevk etmek, Allah’ın emirlerine itaat ettirip isyandan alıkoymakla
görevlidir.”[7]
“Taberî der ki: “Giyim ve süslenme hususunda
erkeklerin kadınlara benzemesi caiz değildir.”
İbn Hacer şunu ekler: “Konuşma ve yürüyüşte benzeme de
böyledir. Giyim ve görünüşe gelince, bu memleketlere ve âdetlere göre farklılık
arz edebilir. Bazı beldelerde kadınlarla erkeklerin kıyafetlerinde ayrılık
bulunmaz fakat kadın örtünmesi ve tesettürü ile ayrılır. Konuşma ve yürüyüşteki
benzemenin kınanması, bunun kasıtlı yapılmasına bağlıdır. Yaratılışındaki
tabiatten dolayı böyle bir benzerlik varsa kişi alıştırmalar yaparak, aşamalar
halinde bunu terk etmekle mükelleftir. Eğer bunu yapmaz ve bu halinden memnun
olursa, hadislerdeki kınamanın kapsamına girer.”[8]
Ebu Muhammed İbn Ebi Cemre dedi ki: “Hadisin zahiri,
her ne türlü olursa olsun, kadınların erkeklere, erkeklerin kadınlara
benzemelerini haram saymaktadır. Ancak diğer delillerden de anlaşılacağı üzere
kastedilen; hayır işlerinde değil, kıyafet, davranışlar ve diğer özelliklerle
ilgili benzemedir.”[9]
İbn Hacer der ki: “Kadınların erkeklere, erkeklerin
kadınlara benzer hareketlerde bulunmaları ve giyecekleri giymelerinin yasaklanmasındaki
hikmet, Allah Teâlâ’nın koymuş olduğu yaratılış kanununun çığırından çıkarılmak
gayesinden dolayıdır.”[10]
El-Lecnetu’d-Daime komisyonunun bir fetva kararı şu
şekildedir:
“Kadının dışarı çıkarken elbisesini omzuna atması caiz
değildir. Zira bunda erkeklere benzeme vardır.”[11]
[1] Sahih. Buhari (5885) Abdurrezzak (4/319) İbn Ebi Şeybe
(5/319) Tirmizi (2784) İbn Mace (1904)
Ahmed (1/254, 330, 339) Darimi (2652)
Tayalisi (2801) Taberani (11/252) Taberani Evsat (4/212)
[2] Sahih. İbn Hibbân (13/62) Hâkim (4/194) Ebu Davud (4098) Tirmizi (2784) Ahmed (2/325) Nesâî
Sunenu'l-Kubrâ (9253)
[3] Merfu kısmı Sahih. Ahmed
(2/199) Ukayli Duafa (2/232) Elbani Sahihu’l-Cami (5433)
[4] Sahih. Taberani (13/467)
Ebu Nuaym Hilye (3/321)
[5] Sahih. Ebu Davud (4099)
Humeydi (272) Beyhakî Şuab (7804) Elbani sahih demiştir.
[6]
Ebû Dâvûd Mesâil (s.261)
[7]
Zehebî el-Kebâir (s.129)
[8]
Fethu’l-Bari (10/332)
[9]
Fethu’l-Bâri (10/333)
[10]
Fethu’l-Bâri (10/333)
[11] Halid el-Huseynan; Kadınlar için 1000 Fetva – Polen yayınları,
(s.55)