Kadının, erkeğe şehvetsiz olarak bakmasının caiz olduğu görüşüne gelince, Nevevî rahimehullah: “Bu zayıf bir görüştür” demiştir.[1]
Nitekim kadınların
erkeklere bakmasının caiz olduğuna dair getirilen delillere âlimler cevap
vermişlerdir.
Birinci Şüphe: Habeş’lilerin
Oyununu Seyretmek
Aişe radıyallahu
anha’dan: “Ben oyun oynamakta olan Habeş’lileri seyrederken Rasulullah
sallallahu aleyhi ve sellem’in beni ridasıyla beni örttüğünü gördüm. Ben o
zaman bir kız çocuğuydum. Küçük yaştaki kız çocuklarının değerini takdir
ediniz.”[2]
Cevaplar
1- Aişe radıyallahu
anha Habeş’lilere baktığı sırada buluğ çağında değildi. Buna: “Ben o zaman bir
kız çocuğuydum. Küçük yaştaki kız çocuklarının eğlenceye olan hırslarını takdir
ediniz.” Sözü delalet etmektedir.[3]
Beyhakî
rahimehullah şöyle demiştir: “Bu ziyade Aişe radıyallahu anha’nın büluğ çağına
ulaşmamış olduğuna delildir.”[4]
Nevevi rahimehullah
da aynı şekilde şöyle demiştir: “Enes radıyallahu anh’den:
“Nebi sallallahu aleyhi
ve sellem Medine’ye geldiği zaman Habeş’liler onun gelişine sevinçlerinden
dolayı harbeleriyle oynadılar.”
Bunu Beyhaki (7/92)
rivayet etmiştir. Bu kıssa ile Aişe radıyallahu anha’nın rivayeti aynı kıssa
ise, bu Aişe radıyallahu anha’nın o sırada büluğ çağında olmadığına delalet
eder. Çünkü Nebi sallallahu aleyhi ve sellem Aişe radıyallahu anha ile
Medine’ye geldiği zaman gerdeğe girmiştir. Aişe radıyallahu anha o sırada dokuz
yaşında idi.”[5]
Görünen o ki bu iki
kıssa aynı değildir. Zira Aişe radıyallahu anha Habeş’lilerin bayram gününde
oynadıklarını zikretmiştir. Aişe radıyallahu anha şöyle demiştir: “Habeşliler
bayram gününde gelip mescidde oynadılar. Nebi sallallahu aleyhi ve sellem beni
çağırdı ve ben de başımı onun omuzuna koydum. Bakışımı onlardan ayırıncaya
kadar onların oyunlarına bakmaya başladım.”[6]
Ahmed’in Aişe
radıyallahu anha’dan rivayetinde şöyle demiştir: “Ben oyuncaklarımla oynar,
arkadaşlarım da yanıma gelirlerdi. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem içeri
girdiğinde ondan kaçarlardı. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem de onları
tutar benim yanıma geri getirirdi.”[7]
2- Aişe radıyallahu
anha’nın Habeşlilerin harbelerle oynamalarına bakması hicab ayetinin nüzulünden
önce olmuştu. Nitekim Enes radıyallahu anh hadisi buna delildir. Çünkü orada
Habeşlilerin Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in Medine’ye gelişi sırasında
oynadıkları açıklanmaktadır. Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in Medine’ye
gelişi ise hicretin ilk yılında olmuştur. Hicab emri ise ancak Benî Kurayza
gazvesinden sonra gelmiştir. Bu gazve, Hendek savaşından beş sene sonra
olmuştur.
Yine Aişe
radıyallahu anha: “Ben Hendek savaşında Harise oğullarının kucağında idim.
Yanımda benimle beraber Umm Sad b. Muaz vardı. Bu, hicab emrinden önce idi”
demiştir.[8]
Ebu Lubabe’nin
Kurayza oğullarıyla yaptığından dolayı tevbesine dair ayet inmişti. Umm Seleme
radıyallahu anha şöyle demiştir:
“Ey Allah’ın
rasulü! Bunu ona müjdeleyeyim mi?” O da:
“Evet” buyurdu. Umm Seleme radıyallahu anha dedi ki: “Bunun üzerine odamın
kapısında kalktım – Bu bize hicabın emredilmesinden önce idi - ve şöyle dedim:
“Ey Ebu Lubabe!
Sana müjde! Allah tevbeni kabul etmiştir.”
Beyhaki
rahimehullah der ki: “Beni Kurayza gazvesi Hendek savaşından sonra beşinci
yılda olmuştur. Hicab emri ise bundan daha sonra olmuştur.”
Beyhaki ve Nevevî –
Allah onlara rahmet etsin – böyle cevaplamışlardır.[9]
3- Aişe radıyallahu
anha’nın o sırada büluğ çağında olduğu ve hicab emrinin, Habeşlilerin oyunundan
önce indirilmiş olduğu takdir edilirse şöyle cevap veririz:
Aişe radıyallahu
anha o gençlerin bedenlerine ve yüzlerine değil, harbelerle oynamalarına
bakmıştır.
Bunun delili Aişe
radıyallahu anha’nın şu sözüdür: “Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’i bir
gün odamın kapısında gördüm. Habeşliler Rasulullah sallallahu aleyhi ve
sellem’in mescidinde oynuyorlardı. O beni ridasıyla örttü, ben de onların
oyunlarına baktım.”[10]
Nevevî rahimehullah şöyle demiştir: “Bu en
kuvvetli cevaptır. Zira hadiste Aişe radıyallahu anha’nın onların yüzlerine ve
bedenlerine baktığı geçmiyor. Ancak oyunlarına ve harbelerine baktığı
geçmektedir. Bundan dolayı kadın, erkeklerin bedenlerine bakmayı kastedemez.
Kasıtsız dahi olsa, bakışını hemen çevirmesi gerekir.”[11]
[1] Şerhu Sahihi Muslim (10/96)
[2] Sahih. Muslim (1480).
[3] Sahih. Buhari (4835)
Muslim (1481)
[4] Beyhaki (7/92)
[5] Şerhu Sahihi Muslim (10/96)
[6] Sahih. Muslim (1483)
[7] Sahih. Ahmed (6/166)
[8] Beyhaki (7/92)
[9] Beyhaki (7/92), Nevevi, Şerhu Sahihi
Muslim (10/96)
[10] Sahih. Buhari (435)
[11] Şerhu Muslim (6/184)