Erkeğin mahremi olmayan bir
kadınla, insanların görmedikleri bir yerde yalnız kalmasıdır. Bu, cahiliyye
işlerindendir ve büyük günahlardandır.
Cabir b. Abdillah radıyallahu anhuma’dan; Rasulullah sallallahu aleyhi ve
sellem buyurdu ki;
لَا تَلِجُوا عَلَى
المُغِيبَاتِ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَجْرِي مِنْ أَحَدِكُمْ مَجْرَى الدَّمِ»،
قُلْنَا: وَمِنْكَ؟ قَالَ: «وَمِنِّي، وَلَكِنَّ اللَّهَ أَعَانَنِي عَلَيْهِ
فَأَسْلَمُ»
“Kocaları yanında bulunmayan kadınların evlerine girmeyin. Şüphesiz
şeytan her birinizin damarlarında kanın dolaştığı gibi dolaşır” Dediler ki;
“Senin de mi ey Allah’ın Rasulü?” Buyurdu ki;
“Evet, benim de. Lakin Allah bana yardım etti de, (şeytanım) Müslüman
oldu.”[1]
Ömer b. el-Hattab radıyallahu anh dedi ki; “Dikkat edin! Kişi, kendisine
mahrem olmayan kadınla konuşmasın! Kayın biraderi ise kadının ölümden sakınır
gibi sakınması gereken birisidir.”[2]
İbni Abbas radıyallahu
anhuma’dan; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki;
لاَ يَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأَةٍ إِلَّا مَعَ ذِي مَحْرَمٍ
فَقَامَ رَجُلٌ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، امْرَأَتِي خَرَجَتْ حَاجَّةً،
وَاكْتُتِبْتُ فِي غَزْوَةِ كَذَا وَكَذَا، قَالَ: «ارْجِعْ فَحُجَّ مَعَ
امْرَأَتِكَ»
“Bir erkek, yanında
mahremi olmayan bir kadın ile yalnız kalmasın.” Bir adam: “Ey Allah’ın rasulü! Eşim hacca çıktı. Ben ise filan savaşa
yazıldım” dedi. Bunun üzerine Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
“Dön ve hanımınla beraber hac yap” buyurdu.”[3]
Bu hadisten, kadının
yanında mahremi bulunduğu zaman erkeklerin, kadınların yanına girebileceği bir
anlam çıkarılamaz. Kastedilen ancak evlerinde kocaları bulunmadığı zaman, ayrı
odalarda olsalar dahi kadınların evine girmemektir. Zira birbirine namahrem
olan kadın ile erkek aynı ev içerisinde olurlarsa, ayrı odalarda veya perde
arkasında olsalar dahi şeytanın vesveselerine muhatap olurlar. Kötülük
işlemeseler dahi ithama uğrarlar.
Amir b. Rabia radıyallahu
anh’den; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki;
أَلا لا يَخْلُوَنَّ رجل بامرأة إِلا
كانَ ثالثَهُمَا الشيطانُ
“Dikkat edin! Bir
kadınla erkek yalnız kaldığında üçüncüleri mutlaka şeytan olur."[4]
[1] Sahih ligayrihi. Ahmed
(3/309, 397) Darimi (2782) Tirmizi (1172) Ebu Davud (2777) Tahavi
Müşkilu’l-Asar (1/103) Taberani Evsat (9/14) İbnu’l-Arabi Mucem (1827) bkz.:
Buhari (6/158) Müslim (s.1711) Tirmizi (1171) Nesai (3898) Ahmed (1/18, 26)
Hakim (1/114) Ebu Nuaym Hilye (8/305) Beyhaki
Şuab (5454) Zeylai Nasbu’r-Raye (4/249)
[2] Sahih mevkuf.
Abdurrazzak (7/137) İbn Ebi Şeybe (4/48) Ebu Ubeyd Emsal (s.18) el-Cuz’u Fihi
Nushati İbrahim b. Sad (72)
[3] Sahih. Buhari (5233) Müslim (1341) Ahmed (1/222, 346) Tirmizi (2779) İbn Mace (2900) İbn Huzeyme
(2529-30) Beyhaki (3/139, 7/90) Beyhaki Şuab (5444) Taberani (11/425) Humeydi
(468)
[4] Sahih. Tirmizi (2165,
2254) İbn Mace (2363) İbn Ebi Şeybe (7/457) Nesai Sünenu’l-Kubra (5/388) Şafii
(1/244) Humeydi (1/19) Ahmed (1/18, 26, 3/446) Ebu Yala (141) İbn
Hibban (16/239) Darekutni el-İlel (111) Hâkim (1/197-199) Bezzar (9/161)
Taberani Evsat (3/204) Haris (2/635) Tayalisi (31) Beyhaki (7/91) Beyhaki Şuab
(5454)